แอกเนส อาเรลลาโน เริ่มงานด้านประติมากรรมในปี พ.ศ.2526 แล้วทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับงานนี้มาตลอดสี่สิบปีจวบจนถึงวัย 75 ปีในวันนี้ เธอสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาจิตวิทยาที่ UP Diliman และกลับมาที่นี่อีกครั้งในหนึ่งทศวรรษต่อมาเพื่อตามหาความรักครั้งแรกของเธอ นั่นคืองานประติมากรรม  แม้ว่าจะมีการใช้ดินเหนียวทำงาน แต่ส่วนใหญ่เธอจะใช้ปูนปลาสเตอร์ในการหล่อร่างกายและส่วนต่างๆ ของตัวเอง รวมถึงการปั้นโดยตรง หรือใช้ปูนปลาสเตอร์เป็นวัสดุในการสร้างแบบจำลอง  

งานแสดงครั้งแรกของเธอ คือ Temple to the Moon Goddess ประกอบด้วยผลงานสีขาว 24 ชิ้นจัดวางในสภาพแวดล้อมที่เธอเรียกว่า inscape ซึ่งผู้ชมจะถูกล้อมรอบด้วยผลงานต่างๆ แทนที่จะเดินวนรอบชิ้นงาน เพื่อให้ผู้ชมเข้าใจความหมายโดยรวม ผลงานนี้เป็นบทความเกี่ยวกับหลักการของผู้หญิงในหลักศาสนา เป็นจุดเริ่มต้นของการค้นหาตลอดชีวิตสำหรับพลังศักดิ์สิทธิ์ของความเป็นเพศหญิงและเทพอีรอส เทพเจ้าแห่งความรัก ซึ่งเป็นหัวข้อต้องห้ามในประเทศที่เติบโตมาในศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิก เธอได้รับแรงบันดาลใจจากตำนานเปรียบเทียบ ศาสนาโลก หลักฐานทางโบราณคดี และนิยายวิทยาศาสตร์

เธอได้สร้างสรรค์ภาพเหมือนตนเองในจินตนาการภาพที่หลากหลาย ที่ผสมผสานประสบการณ์หรือบาดแผลในชีวิตจริงของเธอเข้ากับตัวละครในตำนาน เช่น รูป Dea หลายหน้าอก แสดงถึงวิกฤตวัยกลางคนของเธอ หรือรูปปั้นผู้หญิงไร้หัวที่ถูกผ่าท้องในงาน Carcass Cornucopia เพื่อรำลึกถึงการผ่าตัดคลอดที่ผิดพลาด เป็นการบอกเล่าเหตุการณ์สำคัญในชีวิตซึ่งเธอใช้ศิลปะเยียวยาตัวเอง  

ผลงานของเธออยู่ในคอลเล็กชันของพิพิธภัณฑ์ศิลปะเอเชียฟุกุโอกะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะสิงคโปร์ ตลอดจนพิพิธภัณฑ์แห่งชาติและพิพิธภัณฑ์ศิลปะปินโตในฟิลิปปินส์ ขณะที่เทพธิดาแห่งดวงจันทร์ฮาลียาแกะสลักจากหินแกรนิตตั้งอยู่ริมแม่น้ำนารูในปูซาน เกาหลีใต้ เธอได้เข้าร่วมแสดงนิทรรศการระดับนานาชาติและเทศกาลเบียนนาเล่หลายครั้งในกรุงเบอร์ลิน ฟุกุโอกะ ฮาวานา ครั้งที่ 5 และครั้งที่ 6 โจฮันเนสเบิร์ก นิวยอร์ก บริสเบน และสิงคโปร์