โศภิรัตน์เป็นศิลปินที่ศึกษาเรียนรู้ด้วยตัวเอง ปัจจุบันเป็นช่างภาพนู้ดชั้นแนวหน้าคนหนึ่งของประเทศไทย เคยทำงานเป็นช่างภาพที่ประเทศเยอรมนีอยู่ 3 ปีก่อนจะย้ายกลับบ้านเมื่อปี พ.ศ.2556 และเริ่มจัดแสดงผลงานจนเป็นที่ยอมรับในวงการศิลปะของประเทศไทย

ในช่วงดังกล่าวโศภิรัตน์ได้ค้นคว้าประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับร่างกายมนุษย์และภาพถ่ายนู้ด โศภิรัตน์ได้แรงบันดาลใจมากจากเรื่องราวของผู้คน ธรรมชาติและวัฒนธรรมย่อย ในการแสวงหาความหมายของชีวิตเธอออกเดินทางบนเส้นทางสร้างสรรค์เพื่อจะเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเธอเองและโลก

ในช่วงปี พ.ศ. 2562-2567 เธอได้ออกเดินทางไปทั่วประเทศไทยและเข้าร่วมโครงการศิลปินในพำนักหลายแห่งด้วยความต้องการที่จะร่วมงานกับชุมชนต่าง ๆ โศภิรัตน์ต้องการจะหาว่าผู้คนคิดอย่างไรกับร่างกายของพวกเขาและใช้ร่างกายของพวกเขาเล่าเรื่องราวที่พวกเขาสนใจอย่างเรื่องการเมือง ธรรมชาติ มลภาวะ วัฒนธรรมย่อย มาตรฐานความงามและอื่น ๆนอกจากนั้นเธอยังรณรงค์ให้คนทั่วไปรักร่างกายของตนเองและเคารพความหลากหลายในสังคม

การทำงานของเธอเป็นมากกว่าการถ่ายภาพนู้ดที่เปิดเผยผิวหนังเปลือยเปล่าและรูปร่างของมนุษย์ด้วยการรวมศิลปะ การแสดงออกที่หลากหลายและเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ของผู้ที่เป็นแบบผ่านผิว การวางท่าและการจัดแสงที่ ละเอียดอ่อนและซับซ้อน

นอกจากเป็นศิลปินแล้วโศภิรัตน์ยังเป็นภัณฑารักษ์อิสระที่เน้นทำงานกับศิลปินรุ่นใหม่ เธอเป็นภัณฑารักษ์ เทศกาลภาพถ่ายพะเยา 2564-2565 (อาร์(ต)เขต, พะเยา) และนิทรรศการภาพถ่ายกลุ่ม Chiang Mai Blooms City Gallery (หอภาพถ่ายล้านนา, เชียงใหม่, พ.ศ.2566)

ผลงานของเธอจัดแสดงทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ นิทรรศการเดี่ยวล่าสุดในปี พ.ศ.2567 ได้แก่  Decentralized Thainess: สลายศูนย์ (333 แกลเลอรี, แวร์เฮาส์ 30) นิทรรศการอื่น ๆ อาทิ Ecopsychology (ศูนย์ภาพถ่ายและภาพยนตร์ออบเจ็คทิฟส์, สิงคโปร์พ.ศ. 2562) The Future is Nakid (หอศิลป์อินเนอร์สเปซ, สหรัฐอเมริกา พ.ศ. 2563)Hysteria (ศูนย์ศิลปะตูดยุง, เชียงใหม่, ประเทศไทย, 2563) Interpreters (MOCA พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยไทย, พ.ศ. 2565) ผลงานของเธออยู่ในคลังสะสมผลงานของพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยใหม่เอี่ยม พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัย (MOCA BANGKOK) และของนักสะสมอีกมากมาย