Jasmine Togo-Brisby studied at the Queensland College of Art, Australia and Massey University, Aotearoa New Zealand (BFA, MFA) and is currently based in Meanjin Brisbane, Australia.
Togo-Brisby has a research driven practice which examines the historical practice of 'blackbirding', the romanticised colloquialism for the Pacific slave trade. She delves into her own personal history and that of the Pacific slave trade, which saw her great-great-grandparents taken from Vanuatu and transported to Australia in 1899 under slave-labour policies employed by the Australian government.
Using a unique visual language she employs lens based media, installation and sculpture to address the complexities of her Australian South Sea Islander contemporary cultural identity and history.
Her works make significant contributions to new dialogues in contemporary art and Pacific art, recent exhibitions include: sis: Pacific Art 1980-2023, (Gallery of Modern Art, Australia, 2024), Inner Sanctum: 18th Adelaide Biennial of Australian Art (2024); Can you see us now?, (Hastings Art Gallery, New Zealand, 2024)
จัสมิน โตโก-บริสบีจบการศึกษาจากวิทยาลัยศิลปะรัฐควีนสแลนด์ ประเทศออสเตรเลียและมหาวิทยาลัยแมสซีที่เอาเตอารัวหรือประเทศนิวซีแลนด์ (ศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต พ.ศ. 2561และศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต พ.ศ. 2565) ปัจจุบันพำนักและทำงานอยู่ที่เขตมีอันจิน นครบริสเบน ออสเตรเลีย
การทำงานศิลปะโตโก-บริสบีขับเคลื่อนด้วยการค้นคว้าซึ่งตรวจสอบปฏิบัติการในประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า “แบล็คเบอร์ดิง” (blackbirding) คำที่ใช้เรียกการค้าทาสในเขตมหาสมุทรแปซิฟิกอย่างไม่เป็นทางการ เธอสืบค้นประวัติของตัวเองและการค้าทาสในเขตมหาสมุทรแปซิฟิกซึ่งขนย้ายทวดของทวดเธอจากเกาะวานูวาตู มายังออสเตรเลียเมื่อปี พ.ศ.2442 ตามนโยบายการใช้แรงงงานทาสของรัฐบาลออสเตรเลีย
ด้วยความที่เป็นชาวเกาะทะเลใต้ออสเตรเลียนรุ่นที่สี่ โตโก-บริสบีนำผลิตภัณฑ์จากอุตสาหกรรมน้ำตาล เรือ ขนกา ปีกกาและของตกแต่งทางสถาปัตยกรรมภายในบ้านมาสร้างเป็นภาษาด้านภาพที่มีเอกลักษณ์และสื่อทางวัฒนธรรมที่อธิบายความสลับซับซ้อนของวัฒนธรรมร่วมสมัยและอัตลักษณ์ของเธอ เธอใช้สื่อที่มีเลนส์ ศิลปะจัดวางและประติมากรรมค้นหาความจริงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอำนาจ ความทรงจำทางวัฒนธรรมและการสืบทอด
ผลงานของเธอช่วยส่งเสริมบทสนทนาใหม่ ๆ ในวงการศิลปะร่วมสมัยและศิลปะแปซิฟิก จัดแสดงอย่างแพร่หลายและสะสมอยู่ที่สถาบันศิลปะสำคัญ ๆ อาทิ พิพิธภัณฑ์นิวซีแลนด์ เตปาป้าตองงาเรวา หอศิลป์ออกแลนด์ ตอยโอตามะกิ หอศิลปะควีนสแลนด์/หอศิลปะสมัยใหม่ และพิพิธภัณฑ์ออสเตรเลีย