Priyageetha Dia works with time-based media and installation. Her practice braid themes of Southeast Asian labour histories, speculation of the tropics, and ancestral memory meeting machine logics. Through archival and field research, she explores nonlinearity and practices of refusal against dominant narratives.
Recent exhibitions include La Biennale di Venezia, Venice (2024); Arts House, Melbourne (2024); Diriyah Biennale, Saudi (2024); Frieze Seoul (2023); Singapore Art Museum (2023); Kochi-Muziris Biennale, Kerala (2022); La Trobe Art Institute, Australia (2022); National Gallery Singapore (2020); and Art Science Museum, Singapore (2019). She was an artist-in-residence at the NTU Centre for Contemporary Art Singapore in 2022 and the SEA AiR — Studio Residencies at the Jan van Eyck Academie in the Netherlands in 2023.
She lives and works in Singapore
ปรียากีธา ดีอา ทํางานเกี่ยวกับสื่อที่อิงตามเวลา และศิลปะจัดวาง ผลงานของเธอเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของแรงงานในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มุมมองเกี่ยวกับภูมิภาคเขตร้อน และความทรงจำสมัยอดีตกาลที่ปะทะกับกลไลทางตรรกะ ผ่านเรื่องเล่าจากจดหมายเหตุ และจากการวิจัยภาคสนาม ผลงานของเธอสํารวจสิ่งที่คาดเดาได้ยากไม่เป็นเส้นตรง และปฏิเสธเรื่องเล่าของกระแสหลัก
ผลงานนิทรรศการล่าสุดของเธอ ได้แก่ เทศกาลศิลปะนานาชาติ, เวนิส (2567); Arts House, เมลเบิร์น (2567); ดิรอียะฮ์, ซาอุดิอะเรเบีย (2567); Frieze Seoul, โซล (2566); พิพิธภัณฑ์ Singapore Art Museum (2566); Kochi-Muziris เบียนนาเล่, เคราลา (2565); สถาบันศิลปะ La Trobe, ออสเตรเลีย (2565); พิพิธภัณฑ์ศิลปะสิงคโปร์ (2563); และ ArtScience Museum, สิงคโปร์ (2562) เธอเป็นศิลปินในพำนักที่สถาบันวิจัย NTU Centre for Contemporary Art สิงคโปร์ ในปี 2565 และ SEA AiR — Studio Residencies ที่สถาบัน Jan van Eyck Academie ประเทศเนเธอร์แลนด์ในปี 2566
ตอนนี้เธออาศัยและทํางานในประเทศสิงคโปร์