Born in 195 in Liverpool, Tony Cragg is a renowned British sculptor whose large-scale works have been shown at Documenta (1982, 1987), Venice Biennale (1988), Sao Paulo Biennial (1983). He was awarded the Turner Prize, Chevelier des Arts et des Lettres and Praemium Imperiale. Cragg explained, “Sculptures gives us new forms, new ideas, new emotions and provides us with new ways of thinking about our existence.” He constantly explores possibilities of materials and forms with natural and industrial materials.
For BAB 2024, It is, It isn’t (2023-24), is the largest public sculpture by Cragg commissioned by One Bangkok, a mixed-use development at the heart of Bangkok. Standing elegantly at the Plaza, One Bangkok, stacks of stainless-steel sheets are placed in a real estate surrounded by office buildings, rows of trees and gardens. Layers of fluid shiny curves evoke rhythmic movement making heavy industrial materials blend with the natural surrounding. Cragg is inspired by human form as It is It isn’t is, seems to be abstract but also contains resemblance of a human face. With human traffic of office workers, residents and tourists who circulate at the Plaza, One Bangkok, It is, It isn’t becomes a landmark that harks back to the idea that man-made environment and nature are in coexistence.
Tony Cragg เกิดปี 1949 ที่ลิเวอร์พูล เป็นประติมากรชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียง ผลงานสำคัญของเขาได้จัดแสดงในงาน Documenta (1982, 1987), Venice Biennale (1988) และ Sao Paulo Biennial (1983) และยังได้รับรางวัล Turner Prize, Chevelier des Arts et des Lettres และ Praemium Imperiale ด้วย
เขาอธิบายว่า “ประติมากรรมทำให้เรามีรูปแบบใหม่ๆ ความคิดใหม่ๆ อารมณ์ใหม่ๆ และมีวิธีคิดใหม่ๆ เกี่ยวกับการดำรงอยู่” ทำให้เขาไม่เคยหยุดค้นหาวัสดุและรูปแบบทั้งจากธรรมชาติและอุตสาหกรรมที่เป็นไปได้มาใช้สร้างผลงาน
ผลงาน It is, It isn’t (2023-24) เป็นประติมากรรมสาธารณะในงาน BAB 2024 ซึ่งจัดขึ้นที่วันแบงค็อกใจกลางกรุงเทพฯ แผ่นสแตนเลสถูกจัดเรียงรายตั้งเด่น ณ ลานพลาซ่าของวันแบงค็อก รายล้อมด้วยตึกสำนักงาน ต้นไม้ และสวน ชั้นเส้นโค้งที่ดูแวววาวลื่นไหลคล้ายการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะทำให้วัสดุอุตสาหกรรมหนักผสมผสานเข้ากับธรรมชาติโดยรอบอย่างลงตัว เขาได้รับแรงบันดาลใจจากรูปร่างมนุษย์งานนามธรรมจึงมีความละม้ายคล้ายในหน้าคน
การสัญจรไปมาของคนออฟฟิศ ผู้อยู่อาศัย และนักท่องเที่ยวบริเวณลานพลาซ่า ทำให้ผลงานของเขากลายเป็นแลนด์มาร์กที่ย้ำเตือนว่าสิ่งแวดล้อมที่มนุษย์สร้างขึ้นและธรรมชาติสามารถอยู่ร่วมกันได้